Oordelen. Het thema houdt me al enige tijd bezig. Ik werd de afgelopen tijd constant getriggerd op oordelen van anderen en mezelf over anderen en mezelf. Het feit dat het me ook nog eens keer op keer raakte en daardoor zelf ook een oordeel kreeg over de situatie, de ander of over mezelf, zegt natuurlijk wat over moi. In welke pijnstukken werd ik geraakt? Waar komt het vandaan? Het was duidelijk dat dit me niet zomaar ineens opviel. Ik had weer een nieuwe en dieperliggende laag ontdekt bij mezelf. De voor mij oordelende situaties op mijn pad waren een test wat ik zelf ook mocht gaan testen en onderzoeken. Ik kon het pas doen op het moment dat ik zag wat hiervan de bedoeling was. Dus ben ik er in gedoken en zo ontstond onder andere deze blog en stappenplan.
Vooropgesteld: we oordelen allemaal, bewust of onbewust. Maar dat betekent natuurlijk niet dat we er niks aan hoeven te doen of dat het goed te praten valt. Oordelen over anderen, zegt ook wat over degene die oordeelt. Wanneer we zelf oordelen, ligt er vaak zelftwijfel aan ten grondslag. Een onzekerheid waardoor je alles en iedereen om je heen in twijfel trekt, maar vooral ook jezelf en je eigen leven.
We zouden niet oordelen als we:
- geen zelftwijfel hebben
- onszelf kunnen accepteren
- vertrouwen op onze innerlijke kracht en leiding
- zelfliefde hebben
- echt happy zijn met onszelf en ons leven
- weten en voelen wie we echt Zijn
- meer peace of mind hebben
Alleen dan zouden we met liefdevolle ogen kijken naar onszelf.
En naar de ander.
Je herkent en ziet het licht in jezelf.
Je herkent en ziet het licht in anderen.
Maar…hoe bereiken we dan de staat van oordeelloos Zijn? Daarvoor moeten we er eerst bewust van worden, er onderzoek naar doen, observeren en stilstaan om nieuw gedrag toe te passen. Het heeft veel weg van de stappen Onbewust onbekwaam, Bewust onbekwaam, Bewust bekwaam, Onbewust bekwaam. Alleen begin ik hier op het punt van bewustwording.
1. Bewustwording
Je merkt het vaker op aan anderen dan aan jezelf. Hoeveel anderen over anderen oordelen (beter bekend als roddelen). Hoeveel anderen over jou oordelen. Waardoor je in je (oude) pijn schiet en het gevoel krijgt dat je je moet verantwoorden. Jezelf en je keuzes moet uitleggen. Je merkt dat je de opmerkingen/oordelen van anderen nog een aantal dagen, weken of maanden met je meedraagt en elke keer wanneer je er aan denkt het je wat blijft doen. Merk ook eens op hoe vaak jij over een ander oordeelt. Of erger nog: hoe vaak jij over jezelf oordeelt.
Wees je je er bewust van. Telkens weer als je het opmerkt. Telkens weer als je voelt dat de woorden van een ander jou raken. Oordelen ze wel echt over jou? Of wordt er iets door hun woorden in jou getriggerd waardoor er zelfoordeel en zelftwijfel ontstaat?
Hou een week in een oordeelboekje (kan er niks mooiers van maken) bij hoe vaak oordelen voorbij zijn gekomen van anderen en jezelf over anderen en jezelf. Teken elke dag een tabel in je boekje van 10 rijen en 10 kolommen. Zet een kruis in een hokje per oordeel in de tabel. Als je je er bewust bij stilstaat, zal het je gaan opvallen hoe vaak we oordelen. Je kunt ook nog de oordelen van anderen en van je zelf scheiden om inzicht te krijgen wie nu vaker oordeelt. Jijzelf of de ander?
2. Zelfonderzoek
Nu je er achter bent gekomen hoe vaak je oordeelt, sta je in deze tweede week stil bij wat een oordeel – van jezelf of de ander – met je doet. Onderzoek het en schrijf er elke dag over:
- Wat doet het oordeel met je?
- Hoe raakt het je?
- Waar raakt het je in je lichaam?
- Ontstaat er zelfoordeel naar aanleiding van oordelen van de ander?
- Heb je zelf geoordeeld over anderen? Of over jezelf?
- Hoe ontstond het? Wat voelde je, waar voelde je het en waarom voelde je het?
- Wat is de reden dat het je zo raakt en waar komt het vandaan?
- Lukt het om te onderzoeken wat daar dieper onder zit?
- Bijvoorbeeld: Wie was het die in jou vroege jeugd oordeelde over jou of over een dierbare?
- Wat zei dat oordeel? En wat doet het nu met je als je er aan terug denkt?
- Raakt het je nog? Kun je je kleine ik oppakken en geruststellen?
- Kun je liefdevol naar de situatie kijken en zo helen?
Doe dit 1 week en probeer er dagelijks bij stil te staan. Noteer je bevindingen in je oordeelboekje.
3. Observeren
Als je bewust bent van de oordelen om je heen en bij jezelf dan ben je al een heel eind. Met alle nieuwe inzichten van de afgelopen twee weken kun je op een andere manier kijken naar een nieuwe ‘oordelende’ situatie. Observeer maar wat er nu met je gebeurt nu je al verder in je proces van oordeelloos Zijn bent gekomen. Je hoort, ziet, voelt de oordelen, je laat het binnenkomen en je laat het gaat. Je kijkt er opnieuw naar en laat het opnieuw gaan. Herhaal dit keer op keer in een oordelende situatie. Je hoeft het nu niet meer te analyseren (dat was stap 2), je hoeft er alleen maar naar te kijken. Zonder te oordelen over de oordelen. Blijf het observeren telkens weer herhalen. Ook wanneer er zich een nieuwe situatie voordoet. Train jezelf om er niet op te reageren vanuit je oude manier van denken en vanuit oude patronen.
Nog een kleine kanttekening. Dit betekent natuurlijk niet dat je alles hoeft te accepteren van anderen wanneer dit je raakt. Het is je goed recht om aan anderen duidelijk te maken hoe zijn of haar woorden of gedrag je raken. Zonder de ander te veroordelen of met de vinger naar de ander te wijzen.
4. Stilstaan en nieuw gedrag
Wees je bewust, onderzoek en observeer. Stilstaan bevat alle deze 3 stappen in 1. Na dit enige tijd geoefend te hebben gaat stilstaan veel sneller. Je kunt het als volgt visualiseren. Een oordeel komt bij je binnen, je voelt het door je lichaam naar je voeten gaan en het stroomt vervolgens naar buiten. Door stil te staan, weerhoud je je zelf van om vanuit oude patronen of pijnen te reageren en kun je in die pauze bewust kiezen hoe je met het oordeel omgaat.
Kun je er vriendelijk naar lachen en van je af laten glijden? Raakt het je niet langer en kun je zijn met het oordeel van de ander ? Lukt het je om niet te reageren vanuit oude pijn? Zelfs een vraag stellen over de opmerking van de ander met het idee om de ander bewustzijn bij te brengen hoeft niet. Ook daarmee reageer je nog steeds op het oordeel en zit er stiekem nog steeds een oordeel van jou verborgen over de ander. Vanuit een gevoel van Zijn hoef je helemaal niks. Je behoudt je innerlijke balans en energie. Met jouw gedrag, zonder ergens op in te gaan, ben je al een spiegel voor de ander. Het is aan de ander of en wat hij er mee doet.
Gevoeld, geheeld, getransformeerd
Wanneer je serieus en regelmatig oefent in oordeelloos Zijn, wordt je zachter, voel je je meer in balans en heb je meer energie. Je verhoogt je trilling omdat je in elke situatie keer op keer iets binnen in je transformeert wanneer je met de stappen 1 tot en met 4 aan de slag gaat. Gevoeld, geheeld, getransformeerd. Puur en alleen al door je je er bewust van te worden, het te onderzoeken, te observeren en er bij stil te staan. Er naar kijken en de ruimte geven aan wat zich op dat moment aandient.
Omdat we nog regelmatig te maken hebben met mensen uit de 3e en 4e dimensie, zul je ongetwijfeld nog te maken krijgen met mensen of situaties die triggeren om te oordelen. Waarschijnlijk elke keer op een nog wat zwaarder niveau om te zien of jij spiritueel gegroeid bent. Althans, zo ervaar ik het de laatste tijd. Hoe meer je wordt uitgedaagd, hoe meer je gegroeid bent. Hoe meer licht, hoe meer donker. Bedoeld om verder te groeien en uit te stijgen boven alle verwachtingen in. De roep van jouw ziel te blijven volgen ondanks het geschreeuw van de massa.